عوارض مصرف خودسرانه دارو برای حل مشکل بی خوابی به اندازه ای جدی است که همه پزشکان متخصص و سازمان های بهداشت جهان در این مورد هشدار داده اند. شناخت این عوارض احتمالی می تواند در تصمیم شما برای مصرف آن ها تاثیر گذار باشد.
داروهای بسیاری برای درمان بی خوابی در دسترس می باشند، اما عوارض جانبی آن ها می تواند خطراتی را درپی داشته باشد. در ادامه این یادداشت در مورد خطرات مصرف خودسرانه دارو سخن خواهیم گفت.
به ظاهر، داروهای خواب آور می توانند درمانی عالی برای اختلال بی خوابی باشند: یک قرص بخورید و چند دقیقه بعد شما به خوابی عمیق و آرامش بخش خواهید رفت. یک متخصص داروهای داخلی در بیمارستان مرسی بالتیمور می گوید: درحالی که استفاده از این داروها با نظر پزشک کار درستی است اما داروهای خواب آور خطرات و عوارض جانبی قابل توجهی نیز دارند که بسیاری از مردم از آن آگاه نیستند.
دکتر لیوی می گوید: « این داروها نسبتا ایمن و قابل تحمل هستند، اما زمانی که شما آن ها را به شکلی نامناسب استفاده کنید، ممکن است مشکلاتی برای شما ایجاد کنند». پیش از آن که به خوردن دارو برای کمک به خوابتان رو بیاورید، در مورد این مشکلات احتمالی که از مصرف داروهای خواب آور ناشی می شوند، مطالعه نمائید.
هنگامی که شما برای مدتی طولانی از داروهای خواب آور استفاده می کنید، بدن شما به این مواد عادت می کند و شما به دوزهای بالاتر و بالاتری از همان مواد برای ایجاد همان میزان از اثربخشی نیاز پیدا می کنید. اما درصورتی که شما دوز کافی دریافت کنید، این می تواند منجر به تنگی نفس شدید درطول خواب می شود که می تواند باعث مرگ شود. برای کاهش خطر این عارضه جانبی، از داروهای خواب آور برای مدتی بیش از یک یا دو هفته استفاده نکنید.
دکتر لیوی می گوید: «اگر شما دچار یک اختلال خواب کوتاه مدت هستید، و نیاز به برقراری مجدد الگوی خواب عادی خودتان هستید، این موضوع دلیل روشنی برای استفاده از این داروهاست. اما اگر شما آن ها را بیش از 7 الی ده روز بطور پیوسته استفاده نمائید، دچار مشکلاتی خواهید شد».
برای دور ماندن از عوارض مصرف خودسرانه دارو ،توصیه کارشناسان خواب داتیس این است که از روش های طبیعی برای مقابله با کم خوابی مزمن استفاده کنید.
داده های جدید نشان می دهند که افرادی که از داروهای خواب آور زولپیدم (آمبیان) (zolpidem) استفاده می کنند، ممکن است هنگام صبح نیز میزانی از دارو را در بدن خود داشته باشند که برای تحت تاثیر قرار دادن فعالیت هایی مانند رانندگی کافی باشد.
زنان و افرادی که از شکل هایی از این دارو استفاده می کنند که مدت رها شدن طولانی تری دارند بطور ویژه ای در خطر هستند. به همین دلیل، سازمان غذا و داروی آمریکا توصیه کرده اند که داروسازان مقدار دوز توصیه شده برای مصرف این دارو را برای زنان کاهش دهند و به پزشکان توصیه کرده اند دوزهای کمتری برای بیماران خود تجویز نمایند.
دکتر لیوی می گوید: «اثر این دارو می تواند می تواند واقعا در طول روز باقی بماند». برای اجتناب از عوارض روز بعد، مقداری را که پزشک تجویز کرده بر اساس دستورالعملی که به شما داده مصرف کنید و داروهایی از قبیل آمبیان (Ambien) را تا زمانی که حداقل هفت ساعت وقت برای خوابیدن داشته باشید، استفاده نکنید.
همه ما هنگام خواب کارهای عجیب و غریبی انجام داده ایم، اما قرص های خواب آور، بطور مشخص بنزودیازپین هایی (benzodiazepines) از قبیل تریازولام (triazolam)، موجب عوارضی چون راه رفتن در خواب و فراموشی می شود.
دکتر لیوی می گوید: «شما بیدار می شوید و نمی دانید کجت هستید». این مشکل در افرادی که داروهای جدیدتری از قبیل آمبیان را استفاده می کنند نیز دیده می شود. اگر شما یا نزدیکانتان متوجه شواهدی از رفتارهای نامتعارفی در هنگام مصرف داروهای خواب شدید، این مشکلات را به طور کامل به پزشک معالجتان گزارش دهید.
براساس پژوهش جدیدی که نتایج آن در ژورنال داروهای بیمارستانی منتشر شد، بیماران بستری در بیمارستانی که زولپیدم مصرف می کنند چهار برابر بیشتر از سایرینی که در طول اقامت در بیمارستان این دارو را مصرف نمی کنند، در معرض خطر زمین خوردن هستند.
دکتر لیوی می گوید: «افتادن بطور قطع مشکلی جدی است. کل بدن شما روی دوپای شما متعادل شده است. اگر من به شما دارویی بدهم که این تعادل را به هم بزند، شما زمین می خورید». او اضافه می کند که بیماران مسن تر بطور ویژه ای در خطر هستند.
براساس مطالعه ای که در سال 2012 میلادی در نشریه BMJ Open منتشر شد، افرادی که داروهای خواب آور دریافت می کنند در مقایسه با سایرین، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان و مرگ قرار دارند. البته این تحقیق نشان نمی دهد که ضرورتا این موضوع یکی از عوارض داروهای خواب آور است. اما این تحقیق استفاده از درمان شناختی رفتاری را توصیه می کند، که نوعی از درمان است که با تغییر الگوهای فکری شما به درمان بی خوابی مزمن کمک می کند.
زمانی که شما شروع به مصرف قرص های خواب می کنید، متوقف کردن این کار، بخصوص اگر برای مدتی طولانی مصرف کرده باشید، دشوار خواهد بود. برخی افراد بی خوابی برگشت پذیر را تجربه می کنند. اگر شما می خواهید داروهای خوابتان را کنار بگذارید، با پزشکتان صحبت کنید تا یک برنامه کاهش دوز مصرف برای شما تجویز نماید و به یکباره مصرف داروهایتان را متوقف نکنید. قطع ناگهانی می تواند مشکلات بسیاری ایجاد کند اما کاهش تدریجی می تواند در نهایت به قطع کامل مصرف این داروها منجر شود.
کارشناسان خواب داتیس توصیه می کنند که قبل از مصرف هرنوع داروی خواب آوری ابتدا تلاش کنید با استفاده از درمان های طبیعی و رعایت بهداشت خواب و استفاده از کالای خواب مناسب و باکیفیت اختلالات خواب خود را رفع نمائید. درصورتی که این روش ها مشکل شما را حل نکرد به پزشک متخصص مراجعه کنید و هرگز خودسرانه دارویی را مصرف نفرمائید.